Okul yılının bitiminden birkaç hafta önce, o zamanlar 15 yaşında olan Reyes* şafak vakti kalkıp bir çantaya giysi, bot ve yağmurluk doldurdu. Ardından Teksas, Edinburg’daki evinden Michigan, Hart’a 3 günlük, 1.600 millik bir yolculuğa çıktı.
9 yaşından beri her baharda önce ailesiyle, sonra tek başına çıktığı bir yolculuktu. Ancak arkadaşlarını görmek veya akrabalarını ziyaret etmek için seyahat etmek yerine, bir çiftlikte çalışmak ve ailesinin hayatta kalmasına yardımcı olmak için para kazanmak için Michigan’a gidiyordu.
Reyes oradayken araziyi temizlemekten kuşkonmaz hasadına kadar her şeyi yaptı. Birçok gün, bitmeyen ekin sıraları o kadar sıcaktı ki, sadece birkaç dakika sonra kalın bir ter ve kir tabakasıyla sırılsıklam oldu. Parmakları sürekli kabarcıklarla kaplıydı. Bacaklarının her yerinde kızarıklıklar vardı. Ve tüm vücudu ağrıyordu.
Ancak her yazın sonunda Reyes birkaç bin dolar kazanıyordu – ailesinin faturaları ödemesine ve gelecek yıl için yiyecek, giyecek ve diğer ihtiyaçları almasına yetecek kadar.
Şimdi 17 yaşında olan Reyes, “Herkesin katılması gerekiyor” diyor.
Ülke çapında tahminen 524.000 çocuk ve genç, çiftliklerde çalışıyor, Amerikalıların her gün yediği meyve ve sebzeleri yetiştiriyor ve topluyor. Reyes gibi, bu gençlerin çoğu göçmen, yani çalışmak için bir yerden başka bir yere taşınıyorlar. Evlerinden uzakta, genellikle günlerce hatta haftalarca okulu kaçırırlar. Bazıları sonunda okulu bırakır ve bu da yaşlandıklarında iyi maaşlı işler bulmalarını zorlaştırır.
Uzmanlara göre en şaşırtıcı olanı, çocukların çiftliklerde saatlerce çalışmasının tamamen yasal olması.
Ulusal Tüketici Ligi’nde çocuk işçiliği savunuculuğu direktörü Reid Maki, “12 yaşındaki bir çocuğun klimalı bir ofiste çalışmasına izin vermiyoruz” diyor. “Yine de ABD yasaları, aynı 12 yaşındaki çocuğun günde 10 ila 12 saat, mahsul hasadı yapmak için yorucu bir iş yapmasına izin veriyor. . . genellikle 90’larda ve hatta 100 derecelerde olan sıcaklıklarda.
ABD Çocuk İşçiliği Yasaları
Dünyanın birçok yerinde çocuklar ailelerine para kazanmak için çalışmak zorundadır (aşağıdaki kenar çubuğuna bakın). ABD’de çocuk işçiliği 1900’lerin başına kadar yaygındı. O zamanlar 15 yaşından küçük yaklaşık 2 milyon çocuk, çoğu kömür madenlerinde, hazır giyim fabrikalarında veya çiftliklerde olmak üzere tehlikeli koşullarda uzun saatler boyunca çalışıyordu. Yoksul aileler, özellikle göçmenler, hayatta kalabilmek için genellikle çocuklarının getirdiği ek gelire bağlıydı.
Kongre, genç işçileri koruma çağrılarına yanıt olarak 1938’de Adil Çalışma Standartları Yasasını kabul etti. Bu federal yasa, gençlerin istihdam edilebilecekleri yaşı, ne tür işleri yapabileceklerini ve kaç saat çalışabileceklerini düzenleyen kurallar koyar. iş. Ancak o zamanlar aile çiftçiliği yaygın olduğundan ve ebeveynler genellikle çocuklarına yardım etmek için güvendiklerinden, tarım işçiliği birçok kuralın dışında tutuldu. Bu yönergeler bugün hala yürürlüktedir.
Şu anda federal yasa, çocukların tarım dışı işlerin çoğunu yapmak için en az 16 yaşında olması gerektiğini söylüyor. Ayrıca, 16 yaşından küçük çocukların bir okul gününde çalışmasını üç ila üç saat arasında kısıtlıyor.
Ancak çiftlik işlerine gelince, 12 yaşındaki çocukların okul günü dışında sınırsız saat çalışmasına izin verilir. Ve ailelerinin çiftliklerinde çalışan çocuklar için – ebeveynlerinin onlara bakma beklentisinin olduğu yerlerde – minimum yaş sınırı yoktur.
Tarlada, Okul Dışında
Reyes için çiftliklerde çalışmak uzun zamandır bir yaşam biçimi. Ve ailesine yardım edebildiği için gurur duyuyor.
Bugün, hasadı takip etmek için ülke çapında göç eden yaklaşık 300.000 öğrenciden biri (aşağıdaki haritaya bakın). Birçoğu, Reyes gibi göçmenlerin çocukları. Genellikle fakir ailelerden geliyorlar ve ebeveynleri daha yüksek maaşlı işleri güvence altına alacak eğitim veya öğretimden yoksun. Sonuç olarak, bu çocuklar ebeveynlerinin gelirini desteklemek için çalışmak zorunda.
Bazıları Mart veya Nisan’da evlerini terk ediyor ve Eylül veya Ekim’e kadar geri dönmüyor. Yol boyunca, farklı okullara gidebilirler. Her hareket ettiklerinde, yeni öğretmenlere ve sınıf arkadaşlarına alışmaları gerekir. Ayrıca, krediler ve dersler her zaman bir okuldan diğerine aktarılmaz, bu nedenle bazı göçmen öğrenciler sonunda belirli dersleri tekrar almak zorunda kalır.
Aynı zamanda, birçoğu okul çalışmalarına konsantre olamayacak kadar yorgun çünkü her gün dersten önce, sonra ve hafta sonları tarlalarda saatler geçiriyorlar. Sınavlara çalışmak veya ev ödevi yapmak için zaman bulmak onlar için zor olabilir. Bazen, yapmamaları gerekmesine rağmen okulu tamamen atlarlar veya okulu bırakırlar.
Düşük Ücretli İş
Genç çiftçilerin katkılarına rağmen, ailelerinin çoğu mali açıdan mücadele etmeye devam ediyor. Bunun bir nedeni, federal yasanın her yaştan tarım işçisine saatte 7,25 ABD doları olan ulusal asgari ücretten daha az ücret ödenmesine izin vermesidir. Bunun yerine, genellikle ne kadar hasat ettiklerine göre ödeme alıyorlar: Örneğin, bir sandık dolusu soğan için 16 dolar veya 72 demet lahana için 3 dolar.
Çalışılan saat sayısını hesaba kattığınızda, bu oranların asgari ücrete eşit veya daha fazla olması gerekiyor. Ancak çoğu zaman durum böyle değildir. Bu nedenle, mümkün olduğu kadar çok kazanmak için birden fazla nesil – çocuklar, ebeveynler ve büyükanne ve büyükbabalar – genellikle tarlalarda yan yana çalışarak iş yükünü ve kazançlarını paylaşıyor.
Tehlikeli Bir İş
Çiftlik işi de özellikle tehlikelidir. Birincisi, işçiler baş dönmesine, mide bulantısına, beyin hasarına ve bazı kanser türlerine neden olabilen pestisitlere uzun süre maruz kalabilirler. Ayrıca, bazı çocuklara yeterli mola veya içmeleri için yeterli su verilmemektedir.
Birçoğu da uzun saatler çalışıyor, bu da onları büyüyen bedenlerinin ve zihinlerinin ihtiyaç duyduğu uykudan mahrum bırakıyor. Örneğin Reyes, güne genellikle sabah 5’te başlar ve gece yarısına kadar yatmazdı. “Uyumak için hiç vaktimiz olmayacak,” diyor. “Yorgun hissediyorsun.”
Ayrıca, bazı çocuklar elektrikli testereler, saman balya makineleri veya forkliftler gibi keskin aletler ve tehlikeli makineler kullanmak zorunda kalıyor. Federal hükümet bu tür görevleri “tehlikeli” olarak sınıflandırır. Diğer tüm endüstriler için bu tür işleri yapmak için asgari yaş 18’dir. Ancak çiftlik işleri için bu yaş 16’dır ve ailelerinin çiftliklerinde çalışan çocuklar için herhangi bir yaş sınırlaması yoktur.
Ulusal Kırsal ve Tarımsal Sağlık ve Güvenlik Çocuk Merkezi’ne göre, her gün yaklaşık 33 çocuk tarımla ilgili kazalarda yaralanıyor. Ve 2009’dan bu yana, diğer tüm sektörlerin toplamından daha fazla çocuk tarımda çalışırken öldürüldü.
Genç İşçileri Koruma
Uzmanlar, gençlerin çiftliklerde tehlikeli işler yapmak zorunda kalmasını önlemenin en etkili yollarından birinin, yetişkin tarım işçilerine daha yüksek ücretler ödemek olduğunu söylüyor. Bu şekilde, aileler çocukları bu tür işlere girmeden hayatta kalabilecek ve gençler bunun yerine okula konsantre olabilecekti.
Ücretleri artırmayı eleştirenler, bunun manavda daha yüksek fiyatlar anlamına geleceğini söylüyor. Ancak uzmanlar, muhtemelen insanların beklediği kadar yüksek olmayacaklarını söylüyor. Davis, California Üniversitesi’nden yapılan araştırmaya göre, çiftçilerin ücretlerini yüzde 40 artırmak için Amerikalıların her birinin meyve ve sebzeleri için yılda yalnızca 21 dolar daha ödemesi gerekiyor.
Göçmen tarım işçilerine ve ailelerine yardım eden bir grup olan East Coast Migrant Head Start Project’ten Norma Flores López, “Şirketler insanları korkutmaya çalışıyor: İnsanlara adil bir geçim ücreti ödersek, fiyatlar fırlayacak” diyor. “Aslında öyle değil.”
Pek çok insan, genç tarım işçilerini korumak için federal yasalara ihtiyaç olduğunu da söylüyor. Geçtiğimiz yaz, California’dan ABD Temsilcisi Lucille Roybal-Allard, çocukların çoğu çiftlikte çalışmasına izin verilen asgari yaşı 14’e çıkaran ve okul gününde üç saatten fazla çalışmalarını önleyen bir yasa tasarısını yeniden sundu. diğer sektörler için olduğu gibi.
Ayrıca uzmanlar, ABD’de gıdanın nasıl üretildiği konusunda farkındalık yaratmanın önemli olduğunu söylüyorlar. Amerikalıların gıda endüstrisindeki hayvan refahı konusunda giderek daha fazla endişe duymaya başladıklarına ve daha az et yemeye başladıklarına dikkat çekiyorlar. Yine de birçok insan, meyve ve sebzelerinin nereden geldiğini iki kez düşünmez. Uzmanlar bunun değişmesi gerektiğini söylüyor.
Texas A&M AgriLife Extension’da profesör olan Juan Anciso, “Gidin ve salatanızı yiyin, ancak birinin onu hasat etmek için belini kırdığını fark etmeyin” diyor.
“Aileme Yardım Etmem Gerekiyor”
Birincisi, Reyes liseyi bitirmeye kararlı. Üniversiteye gitmek istiyor ve ailesi için daha iyi bir ev inşa edebilmek için mimarlık mühendisi olmayı düşünüyor.
Ama o zamana kadar ailesine para kazandırmak için elinden geleni yapmaya devam edecek. Ne de olsa, son zamanlarda evlerindeki banyo su sızdırmaya başladı, arabaları bozuldu ve küçük kız kardeşi kıyafetlerini hızla geride bıraktı.
Reyes, “Çok acı çektim” diyor. Ama biliyor musun: Aileme yardım etmem gerekiyor. Ben yapmazsam kim yapacak?”
Kaynak:junior.scholastic.com
